So it begins...
Door: Elise Schuurman
Blijf op de hoogte en volg Elise
23 Februari 2015 | Indonesië, Lovina
Met dertig kilo aan bagage neem ik gauw afscheid van mijn ouders, ik kijk mijn moeder in de ogen en zie de tranen achter haar ogen branden. Maken dat ik wegkom, voordat ik het zelf ook niet meer droog kan houden. Vol goeie moed wandel ik door de douane, nog geen seconde later blijkt het dat we minstens twee uur vertraging zouden hebben. Great, alsof ik niet al genoeg tegen deze lange reis opkeek. Gelukkig voelde ik me een stuk beter na vlucht nomor satu. Helaas werd mijn optimisme gelijk weer de grond in geboord wanneer blijkt dat we nog eens vier uur vertraging hadden. Plakkerig, bezweet, moe en hongerig kom dan toch eindelijk ik in Kuala Lumpur aan. Guess what… laatste vlucht gemist. De eerstvolgende vlucht zou 24 uur later gaan. Dat betekend een dagje vast in Kuala Lumpur. Gaaf hé? Nee. Ik kon alleen maar aan een douche en een bed denken. Wederom liep ik met mijn dertig kilo aan bagage richting het hotel op de vluchthaven. Ik geniet vaak van een douche, maar tijdens deze douche voelde ik me het model van de Herbal Essence reclame. Fris en fruitig sprong ik in bed. Niet veel later ging de helse wekker af die mij eraan herinnerde dat ik om 11 uur weer uit moest checken. Tijd om Kuala Lumpur maar eens even te verkennen. Voordat ik het weet is het tijd om weer terug te keren naar het vliegveld en dan eindelijk door te reizen naar het idyllische Bali. At last! Eindelijk in Bali gearriveerd. Ik sprong in het busje dat mij nog eens drie uur zou rijden naar mijn bestemming. Uitgeput plof ik op bed. Wanneer ik de volgende dag wakker wordt zie ik de zon door de gordijnen piepen. Ben ik hier echt? Ik begin nu pas echt te beseffen hoe ver ik van huis ben. Weg van de broodjes hagelslag, uitgestrekte weides en gestructureerde wegen. In de volgende twee dagen zou ik overgoten worden met nieuwe indrukken. Chaotisch verkeer, vervuilde straten, zwerfhonden en Balinese mannen die je met verlekkerde gezichten nakijken. Om gek van te worden. Gelukkig staan er ook veel dingen voor tegenover, zoals de prachtige natuur, vriendelijke mensen, heerlijke warmte en goedkope prijzen! Een volledige maaltijd, 2 euro. Dat noem ik nog eens stunt prijzen. De vooruitzichten in dit prachtige oord lijken in ieder geval rooskleurig na een helse reis!
-
04 Maart 2015 - 08:33
Simone Groeneveld:
Hoi Elise,
Wat een enorme reis zeg, je bent echt aan de andere kant van de wereld. Een buitenkans! Succes met inburgeren.
Groet,
Simone -
18 April 2015 - 20:30
Frances:
Hee meis,
Goh ja ik wist wat dat het een helse reis was, maar als ik dit zo lees, klinkt het nog veel erger! Gelukkig ben je nu lekker aan het genieten daar. In dit weblog heb je het ook al over een broodje hagelslag... Ik weet wel wat jij als eerste gaat doen als je terug bent, een broodje hagelslag eten! Hahaha. En natuurlijk heel veel knuffels uitdelen aan ons. Jaaa en we gaan natuurlijk je verjaardag goed vieren als je terugkomt! Welke dag vier je het ook alweer?
Een hele maaltijd voor 2 euro, dat wil ik ook wel! Dat lukt hier alleen met pizza en dan is het nog geen 2 euro! Ja natuurlijk kijken al die mannen naar je, je bent een bombshell. Maar snap wel dat het irritant is.
Wel heerlijk lijkt het me voor je, zo'n tijdje op jezelf wonen. En ik weet ook dat het lesgeven goed gaat en dat de leerlingen je aardig vinden, dus dat is ook mooi! Nou geniet van al het moois dat nog gaat komen en als je terug komt wil ik een heeeele dikke knuffel, want ik mis je wel hoor! Dan mag je ook WJ ontmoeten, leuk leuk.
Heel veel liefs! xxx Frances
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
